Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

Ἡ προσευχή ὡς θεραπευτικό μέσο γιά τόν ἄνθρωπο (κατά τόν Γέροντα Πορφύριο)


... Νά ζητᾶμε, δίδασκε, στήν προσευχή ὑπομονή καί ὄχι ἀπαλλαγή ἀπό τίς θλίψεις. «Νά μήν ἐκβιάζομε μέ τίς προσευχές μας τόν Θεό. Νά μήν ζητᾶμε ἀπ' τόν Θεό νά μᾶς ἀπαλλάξει ἀπό κάτι, ἀσθένεια κ.λ.π. ἤ νά μᾶς λύσει τά προβλήματά μας, ἀλλά νά ζητᾶμε δύναμη καί ἐνίσχυση ἀπό Ἐκεῖνον, γιά νά τά ὑπομένομε. Ὅταν ὁ Θεός δέν μᾶς δίδει κάτι πού ἐπίμονα ζητᾶμε, ἔχει τό λόγο Του... Μήν κυνηγᾶμε ν' ἀποκτήσομε αὐτό πού θέλομε, ἀλλά νά τ' ἀφήνομε στό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Γιατί, ὅσο τό κυνηγᾶμε, τόσο αὐτό ἀπομακρύνεται. Ἄρα, λοιπόν, ὑπομονή καί πίστη καί γαλήνη. Κι ἄν τό ξεχάσομε ἐμεῖς, ὁ Κύριος ποτέ δέν ξεχνάει κι ἄν εἶναι γιά τό καλό μας, θά μᾶς δώσει αὐτό πού πρέπει κι ὅταν πρέπει».


Πρέπει νά προσευχόμαστε, παρατηροῦσε, χωρίς νά περιμένουμε νά μᾶς ἀπαντήσει ὁ Θεός. «Νά εὔχεσαι ἔτσι ἁπλᾶ (ἔλεγε πάλι ὁ Γέροντας), ἁπλᾶ καί ταπεινά, μέ πίστη ἁπλῆ χωρίς νά περιμένης νά σοῦ ἀπαντήση ὁ Θεός. Χωρίς νά δῆς τό χέρι Του ἤ τό πρόσωπό Του ἤ τό φωτισμό Του. Τίποτα! Νά πιστεύης! Ἐφ΄ ὅσον μιλᾶς μέ τό Θεό, μιλᾶς πραγματικά μέ τό Θεό» ...

Ἀπόσπασμα ἀπό τή μελέτη: "Ἡ ἀνθρωπολογία τοῦ Γέροντος Πορφυρίου τοῦ Ἁγιορείτου"

Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου

Διαβάστε περισσότερα: Εκκλησία Παναγίας Αγίας Νάπας: Ἡ προσευχή ὡς θεραπευτικό μέσο γιά τόν ἄνθρωπο (κατά τόν Γέροντα Πορφύριο) http://churchofagianapa.blogspot.com/2011/09/blog-post_7820.html#ixzz1Z5tcmXIw

Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011

Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι έχουν βρει την πιο παλιά εικόνα του Χριστού





Βρετανοί και Ελβετοί εμπειρογνώμονες, μελετώντας φύλλα χαλκού, που βρέθηκαν στην Ιορδανία, υποθέτουν ότι περιέχουν την πιο αρχαία εικόνα του Ιησού Χριστού. Σε ένα από τα φύλλα είναι ανάγλυφο πρόσωπο με το ακάνθινο στεφάνι και η επιγραφή στο κάτω μέρος «Ο Σωτήρας του Ισραήλ»
Όπως αναφέρεται στο aciprensa με αναφορά στη βρετανική εφημερίδα «DailyMail», τα 70 φύλλα χαλκού βρέθηκαν κατά την περίοδο από 2005 έως 2007 σε μια σπηλιά στο λόφο κοντά στη θάλασσα της Γαλιλαίας. Το σπήλαιο βρίσκεται περίπου 100 μίλια από το Κουμράν, όπου ανακαλύφθηκαν οι γνωστοί πάπυροι από τη Νεκρά Θάλασσα.
Προς το παρόν, οι ειδικοί από τη Βρετανία και την Ελβετία, μελετούν τα δείγματα προσπαθώντας να καθορίσουν με ακρίβεια την ηλικία και προέλευσή τους . Σύμφωνα με προκαταρκτικές εκτιμήσεις, έχουν δημιουργηθεί κατά τον Α’ αιώνα μ.Χ.
Το πιο ενδιαφέρον φύλλο έχει μικρό μέγεθος (σαν πιστωτική κάρτα), περιλαμβάνει τριδιάστατη εικόνα του ανθρώπινου κεφαλιού.
Ο Ιδιοκτήτης του ευρήματος, οδηγός- βεδουίνος Χασάν Σαϊδα - ζει στο αραβικό χωριό Ουμ αλ-Χαϊμ. Αρνήθηκε να πουλήσει τα φύλλα, αλλά παραχώρησε τα δύο από αυτά για την έρευνα στη Βρετανία και στην Ελβετία.
Πηγή:Πύλη bogoslov.ru

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

ΠΡΟΣΦΑΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΜΙΧΑΗΛ




Πρίν ἀπό περίπου ἕναν μῆνα ἕνα πολεμικό ἀεροσκάφος μας πραγματοποιοῦσε πτήση. Πλήρωμα δύο ἄτομα, ὁ κυβερνήτης καί ὁ συγκυβερνήτης.
Στά πολεμικά ἀεροσκάφη ὁ κυβερνήτης κάθεται μπροστά ἐνῶ τό κάθισμα τοῦ συγκυβενήτη εἶναι ἀπό πίσω του.Καθώς πετοῦσαν σέ μεγάλο ὕψος ξαφνικά διαπιστώθηκε βλάβη. Σταμάτησαν νά λειτουργοῦν τά ὄργανα τοῦ σκάφους, ἔσβυσαν ὅλα, ὁπότε τό ἀεροπλάνο ἄρχισε νά χάνει ὕψος, νά πέφτει. Ἀμέσως ὁ κυβερνήτης ἐνημερώνει τόν πύργο ἐλέγχου γιά τήν βλάβη καί παίρνει ἔγκριση νά ἐγκαταλείψουν τό σκάφος μέ τόν γνωστό τρόπο τῆς ἐκτίναξης τῶν θέσεων. Τό ἀεροπλάνο συνεχίζει νά χάνει ὕψος. Οἱ στιγμές εἶναι τραγικές! Ἀπό τό ὕψος πού βρίσκονται πέφτουν μέ μεγάλη ταχύτητα. Οἱ δύο πιλότοι συγχρονίζονται γιά τή στιγμή τῆς ἐκτίναξης καί ὁ κυβερνήτης ἀγγίζει μέ τό δάχτυλο τό κουμπί.
Ξαφνικά βλέπει μπροστά στό ἀεροπλάνο, στόν ἀέρα, μιά ἀνδρική σιλουέτα μέ φτερά, ὕψους δύο μέτρων καί πλέον, νά κρατᾶ στό χέρι του ρομφαία. Σαστισμένος ἀπ’ τό ἀναπάντεχο θέαμα μένει ἀκίνητος χωρίς νά πατήσει τό κουμπί. Καί τότε ὅλα τά ὄργανα τοῦ σκάφους ἐπανέρχονται σέ λειτουργία καί ἀρχίζει πάλι νά κερδίζει ὕψος. Ὁ συγκυβερνήτης μιᾶς καί δέν εἶδε τίποτα, τόν ρωτᾶ τί ἔγινε.
–Θά σοῦ ἐξηγήσω μόλις προσγειωθοῦμε.

Ὅταν ἔφθασαν στήν βάση τους, συγκλονισμένος ὁ κυβερνήτης τοῦ διηγήθηκε τό ὄραμα τοῦ ἀρχαγγέλου. Ἔνιωσε μέσα του ὅτι ἦταν ὁ προστάτης τῆς ἀεροπορίας μας, ὁ ἀρχάγγελος Μιχαήλ. Ἀπό τότε, ὅπου καί νά πᾶει, διηγῆται τό θαῦμα καί παραγγέλνει εἰκόνες τοῦ ἀρχαγγέλου σέ μεγάλο μέγεθος, ὅπως τόν εἶδε, νά στολίσει τίς ἐκκλησίες του.
Πηγή:http://athosesphigmenou.blogspot.com/2011/09/blog-post_20.html

Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011

Τι είναι η εκκλησία : Η εκκλησία είναι μία μητρική αγκάλη


Για τους πολλούς η εκκλησία ταυτίζεται με το ναό, την ενορία, νομίζουν ότι πρόκειται για εταιρεία, σύλλογο, οργάνωση, φιλανθρωπικό κατάστημα, ωραία ιδεολογία, που έχει καλή οικονομική κατάσταση και αμύθητη περιουσία. Δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν την εκκλησία δυνατό οικονομικό οργανισμό, καλή επιχείρηση, που ξεγελά ανίδεους και ανήμπορους. Άλλοι πάλι νομίζουν ότι στην εκκλησία θα κάνουν γνωριμίες, θα βρουν παρέα, θα βρουν δουλειά, θα ικανοποιηθούν πρόχειρα και γρήγορα μεταφυσικές τους αναζητήσεις και θα τακτοποιήσουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα για να μην έχουν κανένα συνειδησιακό πρόβλημα.
Η εκκλησία είναι μία μητρική αγκάλη, είναι το σώμα του ζώντος Χριστού, η σύναξη του λαού του Θεού, σε ένα υπερώο. Η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι μία δύσκολη και για λίγους θεολογία, μία ωραία φιλοσοφία, μία στείρα ηθική, μία σκληρή και απάνθρωπη ηθικολογία όλο δεσμεύσεις και απαγορεύσεις. Η Ορθοδοξία είναι αλήθεια, ελευθερία, αγάπη, λύτρωση, γλυκασμός, σωτηρία και χαρά. Συνήθως μιλάμε για το τι κάνει η εκκλησία και όχι για το τι πράγματι είναι η ουσία της.


Η εκκλησία είναι θεοΐδρυτη, θεμελιωμένη στο αίμα του Χριστού και των μαρτύρων. Είναι ισχυρό το θεμέλιό της και δεν φοβάται κανένα δυνατό σεισμό, ενάντιο άνεμο, “εχθρό”, “πολέμιο” και “διώκτη”. Νοικοκύρης της εκκλησίας, όπως έλεγε ο Αγιορείτης παπα-Τύχων, είναι το  Άγιον Πνεύμα, αυτό που συγκροτεί όλο τον θεσμό της εκκλησίας. Το  Άγιον Πνεύμα συνεχώς αγρυπνεί, ορθοστατεί, ορθοτομεί, εμπνέει, ασφαλίζει, φυλάγει, χαριτώνει και ενισχύει τους πιστούς, κλήρο και λαό. Η ταπεινή και θερμή προσευχή των πιστών ενώνει τη γη με τον ουρανό και δεν αφήνει τον άνθρωπο να απογοητευθεί, να μελαγχολήσει, να φοβηθεί και αποκάμει.


Η προσευχή δεν είναι μία ιδιωτική πράξη, μία ατομιστική ενέργεια. Ποτέ. Προσευχόμενος ο άνθρωπος ενώνεται με τον Χριστό και με όλα τα μέλη της εκκλησίας....
Ένα ακόμη θαυμάσιο κείμενο του αγιορείτη πατρός Μωυσή,μπορεί να αξιοποιηθεί στην 2η και στην 3η διδ. ενὀτητα της Γ' Γ/σίου "Η ιστορία της Εκκλησίας και η μελέτη της" πώς την βλέπουν οι άνθρωποι και πώς πραγματικά είναι  & "Πεντηκοστή" - αλλά και στην Α' Λυκείου για την αληθινή έννοια της λατρείας όπως και στην Γ' Λυκείου στα πλαίσια της Χριστιανικής Ηθικής κυρίως στη εισαγωγή συνδυάζοντας το με το θαυμάσιο κείμενο του Ι. Χρυσόστομου (σελ.9 σχολ. βιβλίο) 
Πηγή: Πύλη Bogoslov.ru

Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2011

Στην Αικατερινούπολη (Ρωσία) εμφανίστηκαν τα Ορθόδοξα γκράφιτι : Πύλη Bogoslov.ru


Στην Αικατερινούπολη εμφανίστηκαν τα Ορθόδοξα γκράφιτι


25 Αυγούστου 2011
Η Εκκλησιαστική κοινότητα του Αγίου Νικολάου στην Αικατερινούπολη υλοποιεί το έργο «Καλό γκράφιτι».

Τα μέλη του ενοριακού συλλόγου νεολαίας θέτουν στα κτίρια λόγια από τις Γραφές, και ένα σχολείο διακόσμησαν με παραδεισένιο τοπίο.
Σύμφωνα με τον προϊστάμενο του ναού του Αγίου Νικολάου, πρωθιερέα Αλέξιο Γιάκοβλεφ, η φόρμουλα του «καλού γκράφιτι» είναι απλή: 
«ο άνθρωπος περνάει, διαβάζει και σκέφτεται».
the church on blood
Οι Ορθόδοξοι γκραφιτιστές προτείνουν σε όσους άρεσε το έργο τους, να ζωγραφίσουν κάτι καλό δίπλα στην ενοριακή εκκλησία τους ή το σχολείο, δήλωσε την Πέμπτη η υπηρεσία Τύπου της επισκοπής της Αικατερινούπολης

Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

Β΄ Μέρος - Μικρό οδοιπορικό στις παρυφές του Άθωνα


5 Αυγούστου πρωί,  το οδοιπορικό στις παρυφές του Άθωνα συνεχίζεται με προορισμό τη σκήτη των Καυσοκαλυβίων, ο δρόμος μακρύς δύσβατος αλλά συνάμα ευλογημένος. Πρώτη στάση στο ρουμάνικο –τη σκήτη του τιμίου Προδρόμου,  ευλογία και για το διψασμένο σώμα το τσίπουρο, το νεράκι στο αρχονταρίκι της Σκήτης.





 Μετά από μια εξαντλητική διαδρομή φθάνουμε στην σπηλιά του αγίου Νείλου. Το ασκηταρειό του αετοφωλιά, η άγρια θέα μαγεία, σε κάθε βήμα σου ενώπιος ενωπίω με το ζωντανό Θεό.




Μετά από μια από μια στάση στην φιλόξενη καλύβη του πατέρα Ευθυμίου, φθάνουμε στην ιστορική σκήτη των Καυσοκαλυβίων και στο φιλόξενο Κυριακό. 

Το απόγευμα της ίδιας ημέρας βρίσκουμε πνευματική ανάπαυση στην καλύβη του πατρός Νείλου, συνεπαρμένοι από τη μοναδική θέα  του αφρισμένου Αιγαίου πελάγους .
 Προσκυνώντας αργότερα και στην σπηλιά του οσίου Ακακίου στην  ἱερά Σκήτη Ἁγίας Τριάδος τῶν Καυσοκαλυβίων  νοιώθουμε και εμείς μέρος του αγώνα τόσων και τόσων ερημιτών που ασκήτευσαν και πότισαν με τον άγιο ιδρώτα τους τούτα τα χώματα και με την ευλογία του γέροντα της σκήτης πατέρα Παταπίου, επιστρέφουμε στο Κυριακό.

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011

Τα τρία δέντρα


Ήταν μια φορά σ΄ένα δάσος τρία δέντρα. Το καθένα από αυτά είχε για τον εαυτό του έναν οραματισμό...

Το πρώτο επιθυμούσε να αξιωθεί να γίνει κάποια στιγμή ένα πολύτιμο μπαούλο ξυλόγλυπτο, όμορφα σκαλισμένο, που μέσα του θα φυλάσσεται ένας πολύτιμος θησαυρός.
Το δεύτερο δέντρο ήθελε να αξιωνόταν να γίνει στα χέρια ενός καλού ναυπηγού ένα μεγάλο καράβι και όμορφο που θα μετέφερε βασιλιάδες και επίσημα πρόσωπα, που θα έκανε ταξίδια υψηλών προσώπων.

Το τρίτο δέντρο έλεγε ότι το μόνο που θα ήθελε ήταν να γίνει το πιο ψηλό και πιο δυνατό δέντρο του δάσους, έτσι ώστε οι άνθρωποι, που θα βλέπουν το ύψος του στην κορυφή του λόφου, να σκέπτονται τον ουρανό και τον Θεό.

Όμως πέρασαν τα χρόνια και τα πράγματα εξελίχθηκαν κάπως αλλιώς.

Πήγαν υλοτόμοι και έκοψαν το πρώτο δέντρο, και ενώ σχεδίαζε και ποθούσε να γίνει όμορφο ξυλόγλυπτο μπαούλο για θησαυρούς, ο ξυλουργός το έκανε δοχείο για την τροφή των ζώων, παχνί για τα άχυρα των ζώων.

Το δεύτερο δέντρο που ήθελε να γίνει ωραίο καράβι, για να μεταφέρει βασιλιάδες, έγινε ένα μικρό ψαροκάικο, που το είχαν φτωχοί ψαράδες να ψαρεύουν.

Το τρίτο δέντρο που ήθελε να μείνει το ψηλότερο του δάσους, το έκοψε κάποιος ξυλοκόπος και το έβαλε στην αποθήκη του.

Περνούσαν τα χρόνια και τα δέντρα απογοητευμένα από την εξέλιξη των πραγμάτων, ξέχασαν ακόμη και τα όνειρά τους.

Όμως κάποια ημέρα ένας άντρας και μια γυναίκα ήλθαν στο στάβλο, που ήταν εκείνο το ξύλινο παχνί με τα άχυρα, και η γυναίκα γέννησε ένα αγοράκι και το τοποθέτησαν στο παχνί που είχε φτιαχτεί από το πρώτο δέντρο.

Ήταν ο Ιωσήφ και η Παναγία, η Θεοτόκος, οι οποίοι απόθεσαν σε εκείνο το ξύλινο παχνί όχι απλώς διαμάντια και χρυσάφια αλλά τον ίδιο το Θεό, που είχε γίνει άνθρωπος για εμάς.

Έτσι αξιώθηκε αυτό το παχνί, η φάτνη, να δεχτεί μέσα της το θησαυρό των θησαυρών, τον ίδιο τον Θεό.

Στο μικρό ψαροκάικο, που είχε γίνει από το δεύτερο δέντρο, μετά από πολλά χρόνια μπήκαν κάτι ψαράδες μαζί με το δάσκαλο τους, ο οποίος ήταν κουρασμένος και είχε κοιμηθεί. Είχαν ανοιχτεί στην θάλασσα, όταν ξέσπασε μια μεγάλη τρικυμία.

Πάνω στο φόβο τους οι μικροί ψαράδες, ξύπνησαν τον αρχηγό τους, και Εκείνος μόλις είδε την φουρτουνιασμένη θάλασσα, τη διέταξε να ηρεμήσει. Και η θάλασσα ειρήνεψε αμέσως.

Ήταν ο Χριστός μαζί με τους μαθητές του, στη λίμνη Γεννησαρέτ. Έτσι και το δεύτερο δέντρο, που είχε φιλοδοξήσει να γίνει μεγάλο πλοίο που θα μετέφερε υψηλά πρόσωπα και βασιλιάδες, αξιώθηκε να μεταφέρει τον Βασιλέα των Βασιλέων, τον ίδιο τον Χριστό με τους μαθητές Του.

Και το τρίτο δέντρο, που ήταν στην αποθήκη του ξυλουργού, μια ημέρα το πήραν και έκαναν έναν σταυρό, στο οποίο σταύρωσαν τον Χριστό.

Έτσι το δέντρο αυτό έγινε πιο ψηλό από ότι είχε επιθυμήσει. Έφθασε στον ουρανό και στον Θεό.

Τελικά τα δέντρα της ιστορίας απέκτησαν όχι μόνο αυτό που ήθελαν και ποθούσαν, αλλά ασυγκρίτως περισσότερα από αυτά που σχεδίαζαν.

Αυτή λοιπόν η απλοϊκή ιστορία έχει για εμάς ένα βαθύ και μεγάλο δίδαγμα:
Ότι όταν κάνουμε όνειρα πρέπει να μην ξεχνούμε ότι αυτό που μας ετοιμάζει ο Θεός είναι προτιμότερο και ωφελιμότερο για τη ζωή μας.

Ας έχουμε λοιπόν πίστη και εμπιστοσύνη στον Θεό !!!

Αναδημοσίευση από: Αγιορείτικο Βήμα


Διαβάστε περισσότερα: Εκκλησία Παναγίας Αγίας Νάπας: Τα τρία δέντρα http://churchofagianapa.blogspot.com/2011/09/blog-post_12.html#ixzz1YCohotSi

Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2011

Πίστη και επιστήμη: ΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΤΟΥ ΧΙΟΝΙΟΎ

Το μεγαλείο του Θεού μέσα από το "θαύμα" της επιστήμης!


 
Ο Κέπλερ ήταν ο πρώτος που παρατήρησε πως οι νιφάδες του χιονιού έχουν έξι πλευρές.
Δε γνώριζε, βέβαια, πως η κάθε μια τους είναι διαφορετική από τις άλλες.
Πράγματι, η νιφάδα σχηματίζεται από συνένωση μορίων νερού.
Με τα 1018 μόρια νερού που περιέχει, λοιπόν, οι δυνατοί συνδυασμοί τοποθέτησης των μορίων ξεπερνούν σε αριθμό τη φαντασία μας.
Υπολογίζοντας στατιστικά, καμία από τις νιφάδες που έχουν πέσει πάνω στη φλούδα της γης μας δεν έχει το ίδιο ακριβώς σχήμα με κάποια άλλη.
Κι αν μια νιφάδα ζυγίζει μόνο ένα εκατομμυριοστό του γραμμαρίου, τότε πάλι με υπολογισμούς θεωρείτε πως η μάζα του χιονιού που έχει πέσει ανά τις χιλιετίες πάνω στη γη είναι πενήντα φορές μεγαλύτερη από τη μάζα της.

Πόσο αξιοπερίεργο!.
Θα σχολιάσουν κάποιοι.
Πόσο αξιοθαύμαστο!.
Θα πουν κάποιοι άλλοι.
Πόσο δυνατές μαρτυρίες της δημιουργίας του ζωντανού Θεού, θα πουν κάποιοι τρίτοι.
Όλοι μένουν εκστατικοί μπροστά στα θαύματα του Κυρίου, μα λίγοι αναγνωρίζουν, λιγότεροι ευχαριστούν και ακόμη λιγότεροι παραδίδουν τη ζωή τους στον άπειρο Θεό.
Στο Θεό που μας διεκδικεί, γιατί με μεράκι μας έπλασε, δεν είπε κι έγινε για τον άνθρωπο, μα έσκυψε και πήρε λάσπη και φύσηξε το Πνεύμα Του πάνω σ’αυτόν.
Στον Θεό , που με απόλυτη τελειότητα έφτιαξε τους μηχανισμούς και τους νόμους  του σύμπαντος και μας έβαλε μέσα σε αυτό.
Πέρα από το θαυμασμό για την υπέροχη φύση που μας περιβάλει, αξίζει να αναζητήσουμε τον Μοναδικό, τον Άγιο Κύριο.

Να γνωριστούμε προσωπικά μαζι Του, να γονατίσει η καρδιά μας στο Γολγοθά, να γίνουμε οι λυτρωμένοι του Ιησού Χριστού, οι μαθητές, οι φίλοι του.

Πηγή: http://otheosmethimon.pblogs.gr/2011/05/oi-thysayroi-toy-hionioy.html